W dniu 21 listopada 2007 r. odszedł od nas na zawsze prof. dr hab. Tadeusz Przybysz, wysokiej klasy specjalista z dziedziny teorii eksperymentu i biometrii znany szerokiemu gronu młodzieży i pracowników naukowych, zarówno teoretyków jak i stosujących metody statystyczne w praktyce.

Droga życiowa Profesora nie była łatwa. Urodził się 24 grudnia 1929 roku w Mirczu w rodzinie chłopskiej. Lata wczesne Jego młodości zostały brutalnie zakłócone przez wybuch drugiej wojny światowej. W 1943 roku wraz z rodziną został wysiedlony do obozu koncentracyjnego w Zamościu i przebywał w obozie dla Dzieci Zamojszczyzny, czego ślady odbijały się przez lata na jego zdrowiu.

Nigdy jednak nie poddawał się i po zakończeniu wojny zdobywał kolejne etapy wykształcenia, a były to Gimnazjum i Liceum im. Bartosza Głowackiego w Tomaszowie Lubelskim, Liceum Ogólnokształcące im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Zamościu o profilu matematyczno-fizycznym, studia matematyczne pierwszego stopnia na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie i dwuletnie magisterskie studia na Uniwersytecie Warszawskim u znanego prof. marka Fisza w zakresie zastosowań statystycznych. Ponadto, już pracując, skończył inżynierskie studia rolnicze w Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie.

To staranne wykształcenie umożliwiło mu wejście na drogę badań naukowych, które rozpoczął w chwili podjęcia zatrudnienie w Katedrze Statystyki Matematycznej na Wydziale Rolnym UMCS. Pracował kolejno na stanowiskach asystenta, starszego asystenta, adiunkta, docenta, profesora nadzwyczajnego i zwyczajnego zdobywając kolejne stopnie i tytuły naukowe: doktora w 1964 roku, doktora habilitowanego w 1977 roku, profesora nadzwyczajnego (1982 r.) i profesora zwyczajnego (1991 r.). Od 1955 roku wraz z całą Katedrą został przeniesiony do utworzonej wówczas Wyższej Szkoły Rolniczej przekształconej później w Akademię Rolniczą (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy), gdzie pracował do chwili przejścia na emeryturę w roku 2000.

W okresie pracy w Uczelni pełnił funkcję: prodziekana Wydziału Rolniczego (1986-1970), prodziekana i dziekana Wydziału Techniki Rolniczej (1970-1975) i prorektora Akademii Rolniczej (1975-1981). Brał tez udział w pracach Senackiej Komisji Budżetowej i wielu innych komisji senackich i wydziałowych jak np. dydaktycznej, do spraw rozwoju kadr czy Wydziału, bibliotecznej. Był kierownikiem Zespołu Dydaktycznego przekształconego następnie w Zakład Teorii Eksperymentu i Biometrii (1970-1972) w Katedrze Statystyki Matematycznej, a następnie w Instytucie Zastosowań Matematyki (1973-2000). Był też Dyrektorem tegoż Instytutu w latach 1990-2000.

Profesor pracował równocześnie w Katedrze Organizacji Produkcji Rolniczej na Wydziale Ekonomii w Rzeszowie – filii Akademii Rolniczej im. H. Kołłątaja w Krakowie (1990-2000), a od 1 października 2000 roku w Katedrze Informatyki i Inżynierii Wiedzy Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Zamościu.

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na teorii eksperymentu, biometrii i statystyki oraz różnych aspektach ich zastosowań, szczególnie w naukach rolniczych. Wiele czasu poświęcał rozwiązywaniu problemów dotyczących teorii doświadczeń płodozmianowych oraz planowania i analizy doświadczeń wieloletnich a także doświadczeń zakładanych w układach z pojedynczo rozszczepionymi jednostkami eksperymentalnymi. Opublikował łącznie ponad 80 prac w różnych czasopismach krajowych i zagranicznych, oraz podręcznik pt. Elementy ekonomii matematycznej i matematyki finansowej. Wyniki swoich badań prezentował także na licznych zagranicznych i krajowych konferencjach.

Był promotorem sześciu przewodów doktorskich i kilkunastu prac magisterskich, recenzentem 29 prac doktorskich, 16 prac habilitacyjnych, 11 wniosków o tytuł naukowy profesora lub na stanowisko profesora zwyczajnego. Recenzował wiele projektów badawczych KBN i bardzo liczne publikacje dla wydawnictw czasopism naukowych.

Był konsultantem naukowym Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa w Puławach oraz Państwowego Instytutu Weterynarii w Puławach. W tym ostatnim Instytucie także egzaminatorem na egzaminach doktorskich. Był też konsultantem Zakładu Ssaków PAN w Białowieży i Instytutu Sadownictwa w Warszawie. Był członkiem Komisji Zastosowań Matematyki Komitetu Nauk Matematycznych PAN oraz członkiem Komisji Polskiego Towarzystwa Matematycznego do spraw nauczania matematyki w akademiach rolniczych i ekonomicznych. Czynnie działał nie tylko w polskim Towarzystwie Matematycznym, ale także w Polskim Towarzystwie Biometrycznym, w którym był jednym z założycieli; był członkiem Rady Naukowej i do ostatnich dni działał w Komitecie Redakcyjnym Colloquium Biometricum, czasopisma wydawanego przez to Towarzystwo. Był ponadto członkiem rzeczywistym Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, gdzie w latach 1984-1993 pełnił funkcję zastępcy przewodniczaego IV Wydziału Nauk Technicznych, członkiem International Biometric Society oraz Bernoulli Society for Mathematical Statistics and Probability. Był też w latach 2003-2007 członkiem Rady Redakcyjnej czasopisma Acta Agrophysica.

Warto też wspomnieć, że był redaktorem działu statystyka matematyczna i doświadczalnictwo oraz wielu haseł sześciojęzycznego Słownika Agro-Bio-Technicznego obejmującego cztery tomy.

Doskonały dydaktyk, prowadził zajęcia ze studentami z matematyki, rachunku prawdopodobieństwa, statystyki matematycznej, doświadczalnictwa ekonomii matematycznej, oraz matematyki finansowej i ubezpieczeniowej, o różnych stopniach zaawansowania tych przedmiotów.

Był wysoko oceniany przez studentów, ale także i władze, czego dowodem był Medal Komisji Edukacji Narodowej i honorowy tytuł Zasłużonego Nauczyciela PRL. W latach 1956-1959 działał we władzach Zarządu Uczelnianego i głównego ZNP.

Za pracę naukowo-dydaktyczną był wielokrotnie odznaczony i wyróżniany. Otrzymał Krzyże Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polonia Restituta), a także Złoty Krzyż Zasługi i Srebrny Krzyż Zasługi, siedem nagród ministra i wiele nagród rektora.

Był wspaniałym człowiekiem, życzliwym ludziom. Chętnie pomagał innym, a poproszony udzielał cennych wskazówek i rad, ale jednocześnie był człowiekiem bardzo skromnym.

Będzie Go nam bardzo brakować. Pozostanie w naszej pamięci, zarówno pracowników Katedry Zastosowań Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Przyrodniczegow Lublinie, z którą był związany przez tak wiele lat, pracowników Uczelni, ale też i w pamięci wielu roczników absolwentów naszej Uczelni.

prof. dr hab. Mirosława Wesołowska-Janczarek